اختلالات مصرف مواد افیونی یک مشکل مهم سلامت عمومی در بسیاری از مناطق جهان از جمله کشور ماست. درمان نگهدارنده با متادون یکی از مؤثرترین مداخلات شناخته شده در درمان وابستگی به مواد افیونی است که از سال 1381 به صورت آزمایشی در مرکز ملی مطالعات ایران، آغاز و در پی گزارش نتایج موفقیت آمیز آن، این روش درمانی در سطح کشور توسعه یافت. تلاش نویسندگان در کتاب حاضر ارائه یک مدل بومی شده از نحوه اجرای درمان نگهدارنده با متادون و ملاحظات خاص درمانی در موقعیتها و گروههای جمعیتی خاص بوده است به طوری که از یک سو مبتنی بر شواهد علمی به روز بوده و از سوی دیگر با شرایط خاص مراجعان و نظام درمان اعتیاد کشور متناسب باشد.
فهرست عناوین فصلهای بیست گانه کتاب به شرح زیر است:
کلیات درمان نگهدارنده
کلیات درمان نگهدارنده
آشنایی با متادون
انتخاب بیمار برای درمان نگهدارنده ارزیابی بیماران
مراحل ارائه و تجویز متادون به بیماران
آزمایش ادرار
دوز منزل
غیبت از درمان
خروج اختیاری از درمان
اخراج از درمان
